Op het gebied van film, tv en streaming mist een verbluffend aantal verhalen diversiteit op het scherm. Dit gebrek aan vertegenwoordiging is niet alleen jammer, het is ook schadelijk. Vertegenwoordiging is de sleutel tot het bevorderen van begrip en inclusie, en het is iets dat de media-industrie al te lang niet heeft gedaan. Als je personages en makers hebt die reflecteren op je eigen ervaringen, kun je de wereld op een nieuwe manier bekijken. En het helpt de negatieve effecten van stereotypen en vooroordelen te bestrijden, vooral die met betrekking tot geslacht, ras en seksuele geaardheid.
Dit jaar lanceerde de Annenberg School of Communication and Journalism van de University of Southern California een project genaamd The Power of Representation: Examining Diversity and Inclusion in Film. Het onderzocht het landschap van de top 10 mediabedrijven door hun inhoud in 2014-15 te analyseren voor zowel rollen op het scherm als achter de schermen. De studie beoordeelde 414 films en 109 televisie/digitale series en mat het percentage vrouwelijke en ondervertegenwoordigde raciale/etnische acteurs in hoofdrolspelers (film) en vaste series (tv/digitaal). Er werd ook gekeken naar het aantal regisseurs van kleur en die van ondervertegenwoordigde raciale / etnische groepen die aan het hoofd stonden van de eerste aflevering van elke show.
De resultaten zijn verontrustend, maar ze zijn niet noodzakelijkerwijs verrassend. Uit het onderzoek bleek dat vrouwen en mensen van kleur nog steeds minder dan een derde uitmaken van de sprekende of benoemde personages in films en tv/digitale shows. Ze zijn ook minder dan een kwart van de directeuren, en minder van hen vervullen leidinggevende functies. Een recent rapport van de Directors Guild of America, waarin werd gekeken naar de regisseurs van de meest populaire films, kwam tot een vergelijkbare conclusie: vrouwen zijn zwaar ondervertegenwoordigd in de top 100 films. Het is een probleem dat de industrie al jaren teistert, en het gaat niet weg. Uit het onderzoek bleek ook dat de ondervertegenwoordiging van minderheidsgroepen zich ook uitstrekt tot regisseurs en schrijvers. Het bleek dat de meerderheid van de regisseurs die aan een film werkten blank was en dat slechts 11% van alle regisseurs zwart was. Het is een statistiek die heeft geleid tot de hashtags #OscarsSoWhite en #HollywoodSoWhite, en het is iets dat moet veranderen. Het hebben van een meer diverse groep makers achter de camera heeft ook invloed op het eindproduct.
Uit het onderzoek bleek dat films onder toezicht van een vrouwelijke regisseur vaker LHBT-personages en zwarte en Latijns-Amerikaanse/Latino-acteurs bevatten, terwijl tv-/digitale shows die door vrouwen worden geregisseerd vaker volledig inclusief die groepen zijn. De belangrijkste conclusie uit het onderzoek is dat bedrijven publiekelijk doelen voor inclusiviteit moeten stellen, zodat artiesten en publiek hen ter verantwoording kunnen roepen. Dit is een tactiek waar Frances McDormand naar heeft gestreefd, en het is er een die de industrie zou kunnen helpen eindelijk haar manier van doen te veranderen. De PBS NewsHour Student Reporting Labs hebben deze video gemaakt als onderdeel van een doorlopende serie om het belang van diversiteit en inclusie in de media te verkennen en te bespreken. Het is beschikbaar op het PBS NewsHour YouTube-kanaal en via onze mobiele app.
